ضربه کاری ناآرامیها به سینما/ صندلیهای خالی رکورد زد
تاریخ انتشار: ۸ آبان ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۹۷۳۰۸
به گزارش خبرنگار سینمایی ایرنا، سینماهای سراسر کشور، برای دیروز؛ شنبه ۷ آبانماه، تنها ۶۴۰۰ مخاطب داشتند که این آمار، خلوتترین روز سینمایی کشور را طی ۱۵ ماه اخیر رقم زد. این تعداد مخاطب، ۱۹۶ میلیون تومان برای گیشه سینماها محقق کردند.
پیش از این، خلوتترین روز سینمایی کشور، شنبه؛ ۱۶مهرماه امسال بود که سینماها، ۷۴۰۰ نفر مخاطب داشتند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
در علت وقوع چنین رکود عجیبی، میتوان به ۲ عامل مهم اشاره کرد: نخست، فراخوانهای عجیبی است که برای روزهای شنبه منتشر شده و سبب میشود تا نخستین روز هفته، که به خودی خود، خلوتترین روز سینمایی کشور است، لطمات بسیاری از این فراخوانها برده و یک رکود عجیب را تجربه کند.
فراخوانهای شنبه سبب شده تا میانگین تعداد مخاطبان روز شنبه که همواره مابین ۳۰ تا ۴۰ هزار نفر بود، پس از اغتشاشات، به ۷ الی ۱۱ هزار نفر تقلیل پیدا کند که حالا در رکودی عجیبتر، کف میزان مخاطبان، به ۶۴۰۰ نفر کاهش پیدا کرده استاین فراخوانهای شنبه سبب شده تا میانگین تعداد مخاطبان روز شنبه که همواره مابین ۳۰ تا ۴۰ هزار نفر بود، پس از اغتشاشات، به ۷ الی ۱۱ هزار نفر تقلیل پیدا کند که حالا در رکودی عجیبتر، کف میزان مخاطبان، به ۶۴۰۰ نفر کاهش پیدا کرده است.
نکته مهم دیگر نیز به کهنه شدن ناوگان سینمایی کشور مربوط است. ناوگانی که فیلمهایی از فروردین، اردیبهشت و نیمه نخست تابستان را شامل شده و دیگر توانی برای جذب بیشتر مخاطب ندارند.
این رکود در شرایطی رخ داده که عموما، یک فیلم در روز شنبه ۶۴۰۰ مخاطب داشت؛ حال آنکه بیشترین تعداد مخاطب برای فیلم روز گذشته، ۱۷۵۰ نفر برای پسر دلفینی بود.
حالا اما قرار است از روز سهشنبه، کمدی طبقه یکونیم به روی پرده رفته و از چهارشنبه نیز ۲ فیلم لوپتو و بیرو، نمایش خود را در سینماهای کشور آغاز کنند. اکرانهایی جدید که اگرچه انتظارهای بیشتری نسبت به انتخاب فیلمهای پرمخاطبتر از آن میرفت اما در شرایط کنونی، همین اکران جدید را باید به چشم یک غنیمت نگاه کرد که میتواند تاثیرات ولو حداقلی بر آمار مخاطبان سینما بگذارد.
سینماها هماکنون در شرایطی به سر میبرند که طی آن، سانسهای بسیاری در طول یک روز، از سوی پردیسهای بزرگ سینمایی به دلیل به حد نصاب نرسیدن، کنسل میشوند و این شرایط، تاکنون در روزگار پس از کرونا که ۱۵ ماه اخیر را شامل میشود، دیده نشده است.
ایرنا امیدوار است صاحبان آثار پرمخاطب، بر مبنای حس وظیفهشناسی، در شرایط کنونی، به کمک سینما آمده و با نمایش فیلم خود، به رونق نسبی سینماها کمک کنند.
برچسبها بیرو طبقه یک و نیم لوپتو سینما پسر دلفینی اکران فیلممنبع: ایرنا
کلیدواژه: بیرو طبقه یک و نیم لوپتو سینما پسر دلفینی اکران فیلم بیرو طبقه یک و نیم لوپتو سینما پسر دلفینی اکران فیلم سینمایی کشور تعداد مخاطب هزار نفر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۹۷۳۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
«همسایه شما، زهره» بیانگر بیمهری جامعه/ درخشنده دردی لاعلاج ساخته است
فیلم سینمایی «همسایه شما، زهره» به کارگردانی علی درخشنده از چهارشنبه پنجم اردیبهشت ماه در سینماهای گروه «هنروتجربه» اکران شد. از این رو به گفتوگو با مهسان فراست منتقد و کارشناس سینما و تئاتر درباره این فیلم پرداختهایم.
مهسان فراست منتقد و کارشناس سینما درباره فیلم سینمایی همسایه شما، زهره گفت: همسایه شما، زهره فیلمی است که درد دارد اما علاج ندارد. در بطن جامعه آدمهای دردمند چاره ای جز سکوت یا مرگ ندارند. در این فیلم زهره زنی با درد مشترک جامعه امروزی تلاش دارد حرف بزند، سکوتش را بشکند و صدایش را فریاد بزند، ولی متاسفانه در جامعه ما این صدا را خفه میکنند.
وی ادامه داد: فیلم همسایه شما زهره، تلاش دارد بیانگر بی مهریهای جامعه ای باشد که هیچ کس از حال دیگری خبر ندارد، حتی در جامعه کوچکی مانند خانواده. در خانواده آنقدر بی عاطفی افراد موج میزند و کسی صدای تنهایی مادر را نمیشنود که زهره مجبور میشود انتقام بگیرد.
این منتقد افزود: درخشنده به درستی درد امروز را میفهمد و در این فیلم به روانکاوی و آسیب های جامعه اجتماعی ایران میپردازد که بیشتر افراد در زمان طفولیت گریبان گیر آن میشوند و در بزرگسالی آثار این افسار گسیختگی بیشتر گریبان گیر آنها میشود.
فراست بیان کرد: زیبایی داستان دلنوشتهها و به نوعی اعترافات زهره است که به زیبایی داستان اضافه کرده است و تماشاگر با نوشتههای زهره دوست دارد ادامه داستان را ببیند. همچنین بازی خانم رویا افشار نشان از چیره دستی ۴۰سال هنرمند بودن را به رخ میکشد.
وی در پایان صحبتهایش گفت: این فیلم سینمایی در آخر این حرف را میزند که آدمهای جامعه ما درد دارند، از بی کسی، بیمهری غم دارند اما در تنهایی خود گیر میکنند؛ آدما وسط غم و تنهایی و غصههایشان میمیرند و شاید ظاهراً همه چیز خوب باشد اما روح در بدن جان میدهد و انسان فکر میکند دیگر توان ادامه دادن ندارد و نفس کم آورده است. در آخر میگویم آدمها را در ناراحتی و در تنهایی رها نکنید چون آن زمان آدم زنده است اما واقعاً میمیرد.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری سینما و تئاتر